Film Oczy szeroko zamknięte. Kontrowersyjny. Nieoczywisty. Przepiękny i za ciężki. Wielopłaszczyznowy. Genialny i przekombinowany.
Film Oczy szeroko zamknięte – kolorowe myśli
Natknąłem się w nie jednym miejscu na analizę tego filmu pod kątem kolorów. Trzeba przyznać, że film jest obrazowo przepiękny. Oglądałem ten film ponownie z tą kalką kolorów. Może jestem dziwny, może mam defekt ale nie potrzebowałem wcześniej podpowiedzi kolorystycznej by dostrzec momenty fałszu, tajemnicy, zmęczenia, wigoru itp., itd. I sam nie wiem czy ideologia dorobiona została do faktu czy fakt przystrzyżony do ideologii (Czy Kubric zrobił to z rozmysłem czy tez później widzowie dorobili tezę o kolorach). Co by nie było: fakt, ze film ten wzbudza podobne przemyślenia, doszukiwania się drugiego dna jest wielce pozytywny. Film ten nie jest zwykłym filmem akcji. To film o czymś o czym można myśleć. I im więcej powodów tym po prostu lepiej.
Film Oczy szeroko zamknięte- główny wątek i poboczne kwestie
Gdyby pominąć opisywaną wcześniej analizę ludzi i związków to sama intryga jest słabym echem filmów typu Frantic czy Dziewiąte Wrota. Służy po prostu do zagnieżdżenia ewolucji psychiki bohaterów. Jak dla mnie pierwsze 30-40 minut wyjaśnia wszystko i obrazuje wszystko. Cała reszta to niepotrzebna droga wraz z bohaterami do ich “końca”. Niepotrzebna bo te wstępne chwile w filmie każdemu myślącemu człowiekowi powiedzą zakończenie.
Ot. zabawmy się w Kubrica, który wyreżyserował ten film. Mamy sceny jakichś osób, związków. Ułożone piękne życie. Pokazana nuda dnia codziennego. I dorzućmy zapałki. Bohaterowie podpalają, patrzą w ogień. Długo i namiętnie. Obracają zapałki w rękach. Prowokują siebie i partnerów a najbardziej widzów. Z pomieszczeń bezpiecznych ta gra przenosi się na coraz niebezpieczniejsze rejony. Jest napięcie? Jest. Ale my wiemy, jak to się skończy. Miliony pięknych scen i dźwięków, które później nas bombardują nie zmienią jednego faktu. My już wiemy. Bo za dużo, za szybko zostaliśmy wprowadzeni. Nie zostaliśmy “osaczeni”.
Oczywiście nie nazwałbym tego filmu “przewidywalnego” bo jednak nie jest “nachalny”. Ale nie nazwałbym go też “zaskakującym”.
Jeżeli chodzi o jakieś przesłanie, które widz mógłby odebrać to: “nie baw się ogniem” oraz “są siebie warci” oraz “ponosić konsekwencje własnych czynów” są pierwszymi ale nie jedynymi myślami, które we mnie ten film wzbudził. Szkoda, że nie powiększono do odpowiednich rozmiarów zwykłą troskę o siebie, partnera, otoczenie w każdym zwykłym dniu co byłoby alternatywą do przetrwania na wielu płaszczyznach.
Rozpad jak się zacznie jest trudny do powstrzymania. Sam fakt, że mam tego typu myśli skłania mnie do porzucenia myślenia o filmie Oczy szeroko zamknięte jako thrillerze erotycznym. To film głęboko psychologiczny, społeczny. Głębia ukryta w dobrze zamaskowanej prostocie.
Film Oczy szeroko zamknięte – gra aktorska
Świetna. Tu nie ma co się rozpisywać bo nie mam ani jednego zarzutu. Dodam moje subiektywne wrażenie: obejrzałem już wiele filmów Toma Cruisa i czuć taki charakterystyczny rys całych filmów w których występuje. Coś jak charakterystyczny rys danego autora książek. Czuć Grishama po prostu.
Film Oczy szeroko zamknięte – efekty specjalne, obraz, muzyka
Jeden z wybitniejszych filmów jeżeli maiłbym się odnieść tylko do tych elementów. Przepiękne ujęcia, granie kolorami, świetna muzyka. Mam wrażenie, że ten film to sekwencja aktywnych stopklatek. To ciężko wyrazić. Mam takie odczucia, że przechodzimy od licznych ujęć, które są stopklatkami ale takimi rozciągniętymi. Jakby zespolił ze sobą przeliczne gify i każdy z nich odtwarzany byłby w zwolnionym tempie. Dziwne uczucie. Trudne do opisania.
Film Oczy szeroko zamknięte – chęć obejrzenia ponownie za 2 lata
Nie mam kompletnie. Film wart jest obejrzenia raz chociażby ze względu na jego kontrowersyjność w momencie wyjścia na ekrany. Obecnie w porównaniu z współczesnymi produkcjami jeżeli chodzi o prosty erotyzm to dziecinada. Ale jeżeli chodzi o taki wysublimowany, zwiewny erotyzm to nadal godny wzór do naśladowania.
Nie mam też ochoty ponownie oglądać “gnijących od środka” i ludzi i związków. Ogólnie ten film nie oferuje mi nic co by mnie zachęciło do ponownego obejrzenia. No chyba by przypomnieć sobie sceny by napisać tą recenzję (oglądam już bez zachwytu ale z uznaniem na chłodno).
Film Oczy szeroko zamknięte – ocena końcowa
Jeżeli ktoś szuka filmów erotycznych – polecam bo jest to zdecydowanie ważna pozycja w tej kategorii. Jeżeli ktoś szuka filmów typu thriller – można zobaczyć bo to jednak nie jest zwykły thriller. Jak wspomniałem jest napięcie ale innego rodzaju (i nie chodzi mi tu o erotyczne, przynajmniej u mnie). Jeżeli ktoś szuka filmów po prostu pięknych – polecam. Jeżeli ktoś szuka filmu, który da mu powody do przemyśleń – polecam. Czyli wychodzi na to, że ogólnie polecam….
Niemniej nie był to dla mnie film wyjątkowy. Ale przyznaję – ma w mojej pamięci miejsce. To już coś.
Ocena 7,3/10
Trailer & Teaser
